اعتکاف ماه خدا

و اما بنعمة ربک فحدث

بعد از اعتکاف رجبیه، چشم انتظار رمضان بودم و دعوت حضرت دوست...

و منت خدای را که بنده کمترینش را به حضور پذیرفت و سه روز در خانه اش از ما پذیرایی کرد.

حقا و انصافا اعتکاف رمضانیه، حال و هوایش، لطفش، رحمتش خیلی اکمل و اتم از اعتکاف رجب است. باشد روزی این خوان رحمت الهی بر روی همه عاشقان گسترده شود...

و همیشه حسرت روزها، دقیقه ها، ساعت هایی که به غفلت و حرف  گذشته، با آدمی است...

---

روزهایی گذشت که با رفاقت هایی گره خورد. به امید امتداد رفاقت ها. اما حسرتش جایی است که قرار بود پیامکی ابتدای این رفاقت باشد که نرسید. شاید هم لحظه آخر شماره را اشتباه وارد کرده باشد.

رفیق روزهای اعتکاف رمضان

اگر اینجا سر زدی، از خودت ردّی بگذار یا زنگی بزن... اینجا تنها محل تلاقی است که امید دارم باز سر بزنی.