اربعین

اربعین
غمش
بزرگ بود
سنگین بود
نفست می گرفت
حبس می شد
نمی شد اشک بریزی
نشسته بودیم دور هم، برای خودمان روضه می خواندیم
نمی شد ماند
اذن می خواست
عمو عباس

و زینب می خواست برای بر دوش کشیدنش...

صلی الله علیک یا قتیل العبرات

---

اگر اذنی دادند،
مجالی بود
مروری می کنم بر اولین زیارتم از حرم یار...
هر چند
حسرتش ماند.

و
حاج آقا پناهیان، یک نکته گفتند که با تمام وجود لمسش کردم: «اول باید رفته باشید تمتع، تا بفهمید این پیاده روی یعنی چه؟!»