1. ســـــــــــــــــــــــــــر آغاز

بسم الله...

  وقتی قرار است اینجا سلامی باشد به پیامبر اعظم ^{(صلی‎الله علیه و آله و سلم)}
  وقتی قرار است صدای قدم‌های رسولِ‌خدا اینجا شنیده شود،
  وقتی قرار است از اینجا بشود بوی مدینه را حس کند،

  قرار نانوشته‌ای گذاشته می‌شود تا روز میلاد خاتم‌النبیین، سرآغاز این دفتر باشد.

  وقتی به مدینة النبی وارد می‌شوی، اوست که آغوش می‌گشاید و می‌توان خود را در آغوشش رها کرد.

  او میزبانی‌اش را تمام می کند.
  «سرزمین مناره‌ها» قرار است آینه شود برای  انعکاس میزبانی‌او که رحمة للعالمین خوانده می شود، هر چند فقط به وسعت همان یک آینه کوچک...

  لیس الانسان الا ما سعی

  کسی آینه را به‌جهت وسعت کم‌اش، کوچکش و قصورش، سرزنش نمی‌کند...

هر چیز در برابر او، ذره بیش نیست.

*این پست همیشگی وبلاگ است، پست های جدید از زیر این پست شروع می‌شود.