⠀

⠀

سکانس آخر

و تمام...

تمام زندگی توی همین دنیا، ختم می شود به همین سنگ. همه زندگی...

کاش ما هم آنقدر خوووووووووووووووب زندگی کنیم که اگر عمرمان کفاف نداد ظهور حضرت را ببینیم، حداقل خدا ذخیره مان کند تا «من خیر انصاره واعوانه» بشویم...

مزار استاد گرانقدر، در جوار امامزاده حضرت علی بن جعفر (علیه السلام)، گلزار شهدای قم



از شهید میرانصاری، همین قدر هم برنگشت... فقط ماند سنگ یادبود در جوار امامزاده صالح تهران، کنار سنگ یادبود شهید داریوش رضایی نژاد و در جوار شهدای گمنام

   

پ.ن1: همیشه می گویم خوش بحال شهدا... خدا یک تقلب بزرگ بهشان می رساند. یکبار در بهترین حالت برزخ را تجربه می کنند. دوباره برمی گردند وباز می گردند... چون قرار است همه بمیرند وشهادت با مردن از زمین تا آسمان متفاوت است... «کل نفس ذائقة الموت»
  
پ.ن2: وقتی عکس ها را گذاشتم کنار هم فهمیدم. مهمان استاد بود در یک روز آفتابی، گرم وداغ و رسیدم به سنگ یادبود حاج عمار میرانصاری در یک روز بارانی...

انتظار...

انا لله و انا الیه راجعون

بعد از قریب 84 روز از فاجعه خونین منا، بنا به اداره تشخیص هویت عربستان سعودی، خادم ضیوف الرحمن حاج عمار میر انصاری در مقبرة الشهدای منا به خاک سپرده شده...

و بنا به وصیت ایشان، پیکری هم به ایران بازنخواهد گشت.

وقتی خانواده بزرگوارشان، اینگونه پذیرفته اند، احترام می گذارم به باور و نظرشان...

همین...


پی نوشت 8 دی ماه 1394: به حرف سعودی های از خدا بی خبر که نمی توان اعتماد کرد، اما وقتی روح شهید می آید و همه چیز را تأیید می کند، باورم می شود... خودش گفت خودم بودم. هم عکس و هم نشانی قبر... حالا همسرشان ماند با سه یادگار... دودختر12 ساله و 9ساله و یک پسر 9 ماهه... همین.