⠀
حجاز سرزمین مناره‌هاست. سرزمین حجت‌های بیّن الهی.
و شاید از همین روست که زینت مساجد حجاز مناره است... .
به‌امید روزی که سفرنامه بیت‌المقدس را بنگارم!
ادامه...
بوی بهشت
همین موقع ها بود...
پارسال...
چقدر دور... چقدر نزدیک...
نشسته ام توی روضة النبی و می خواهم نماز شب مبعث بخوانم... کسی مصمم می گوید: فردا شب، شب مبعث است نه امشب! امشب، به تاریخ عربستان، شب 27 رجب است و فردا شب به تاریخ خودمان.
جوابش را می دهم: حالا هر دو شب می خوانیم... ضرر ندارد که!
اول نماز شب مبعث را که در مفاتیح آمده، می خوانیم؛ دوستم از توی اقبال، نماز دیگری برای شب مبعث نوشته: 12 رکعت، هر رکعت، 10 تا سوره اعلی! بعد از رکعت چهارم، خواب مستولی می شود.
دو ساعتی است که خوابیدم، می روم بین الحرمین، دعای کمیل بخوانم؛ شب جمعه است... آخرهای دعا خوابم می برد. یکدفعه بیدار می شوم؛ چیزی به اذان صبح نمانده... سریع شروع می کنم که برسم دعا را تمام کنم، از زیر کیفم آب راه افتاده...زیر کیف، خیش خیس است... می گذارم یک طرف دیگر.
اول فکر می کنم که جایی کسی آب یا لیوانی بد گذاشته ووسایل مرا خیس کرده است... هر چه می گردم اثری نیست. فقط همین جا خیس است...
نکند...
برمی دارم و بویش می کنم...
- وای! خدای من... این عطر از کجاست؟
دیگر خبری نیست... فقط همین بود. سریع با هر چه دارم، بقیه آب های جاری را پاک می کنم... اما فقط عطرش را همان کیف نگه می دارد...
فردا صبح، توی ظل آفتاب، بر می گردم و می نشینم همان جا! شاید عنایتشان تکرار شود... اما خبری نیست... باید بروم. عازمیم برای رسیدن به بیت الله...
یک سال گذشته... هنوز هم اگر خوب بویش کنی... حس بویایی ات، ته مانده عطری را می چشد که هنوز نفهمیدم از کجا بود...
سلام
چرا همیشه باید انتظار داشته باشیم که نتیجه اعمال خوب و دعاهای خود را بصورت ظاهری (مادی ) ببینیم - بهتر نیست دنبال نتایج معنوی ( تغییر در اعمال و گفتار ) این سفر باشیم که این تغییرات یکی از نشانه های قبولی این سفر می باشد.
خداوند این سفر را نصیب همه مسلمانان نماید .
علیکم السلام
بله، فرمایش شما متین ودرست است...
ضمنا به اصطلاح منطقیون، اثبات شی ء، نفی ماعدا نمی کند...
البته گفتن یک نکته خالی از لطف نیست، اینکه انسان مادی، همیشه دنبال چیزی بوده که با تجربه مادی، قابل لمس باشد؛ قبول! آدم باید مراتب روحی اش را ببرد بالا؛ اما انسان های معمولی دنبال چنین چیزهایی هستند و قابل نکوهش نیست؛ اینکه بارها خداوند از لسان اقوام دیگر، گفته است که چیزی را می پرستیم که می بینیم (قریب به مضمون)؛ درباره علل تاریخی بت پرستی، هم می گویند از جایی شروع شد که مردم می آمدند زیارت خانه خدا و تکه سنگی را بعنوان یادگار بر می داشتند و کم کم همین سنگ ها می شود بت!
پس خدا هم علم داشته است که خانه ای از جنس ماده برای بشر قرار داده است؛ وگرنه چه لزومی داشت؟!
ممنون که امدید...
انشاءالله
ملتمس دعا