⠀

⠀

226. اوکی!؟

برگشتم...

مبهوت...

نه باور می‌کنم کجا بودم

و نه باور می‌کنم الان کجا هستم.

بد دردی است.

پ.ن: یادم باشد از این به بعد هرکس خواست برود بهش بگویم،ببین از یک هفته قبل روزی  یک ساعت با خودت تکرار کن که:

دارم پیش خدا می‌روم.

اوکی؟


۱- یادداشت، از وبلاگ نویس عزیزی هست که زمانی می‌نوشت، اما سال‌هاست دیگر خبری از او در مجازیت ندارم. نمی‌دانم چطور یاد ایام کردم و شروع کردم پست‌هایش را خواندن. این پستش هنوز کلی حرف دارد.

لینک مطلب

۲- قرارم ، روزانه‌نویسی است. اگر وقتش باشد، دست به کیبورد می‌شوم،  و اگر نباشد، از قلم دوستان بهره می‌گیرم.

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد