⠀
حجاز سرزمین مناره‌هاست. سرزمین حجت‌های بیّن الهی.
و شاید از همین روست که زینت مساجد حجاز مناره است... .
به‌امید روزی که سفرنامه بیت‌المقدس را بنگارم!
ادامه...
رزق رمضان
بسم الله
می شود ماه خدا باشد، و یاد خانه خدا نکنی
می شود رمضان بیاید، و اولین صفحه، چشمت به دعای «اللهم ارزقنی حج بیتک الحرام» نیفتد؟
می شود سفره کرامت خدا پهن شود، و یاد عرفات نیفتی؟
می شود پای سفره رزق الهی بنشینی، و یاد طواف های بیت الله نباشی؟
می شود...
امسال آنقدر حس می کنم عدم استطاعت در امنیت وجود دارد که دلم نمی خواهد زیر لواء آل سعود، مکه روم، اما دلم را چه کنم که برای بیت الله پر می کشد و حسرت عمره رمضانیه و تمتع را دارد؟!
صله ارباب
منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قرب است و به شکر اندرش مزید نعمت.
به لطف حضرت حق و عنایات حضرت ارباب، سفرنامه امسالم «حکمة الحسینیة فی أسفار الأربعة الأربعینیة» در دومین سوگواره عبرات (سوگواره ای جهت تکریم وبزرگداشت اربعین که ستاد مرکزی اربعین برگزاری آن را بر عهده دارد) توانست رتبه سوم بخش سفرنامه را کسب کند... و این را جز از لطف حضرتش نمی بینم. باشد که هماره قلممان در راه رضای او بنویسد و مصداق آن نوشت افزاری باشد که لایق قسم الهی است: ن و القلم و ما یسطرون
(از این جمله ها که آخر همه تقدیرا می گن... 
)
جا داره از همه تشکر کنم. اول پدر ومادر عزیزم، دو رفیق عزیز و همسفر گلم، رفقای رواقی خصوصا چهل همراه کاروان با پای دل (شبکه اجتماعی طلاب) و خاصا گل عزیزم، رفیق نازنین که سال هاست تنها خواننده همیشگی این وبلاگ است و همه رفقای کوثرنت که این مدت همراه سفرنامه هایم بودند و با دلگرمی هایشان، مرا به نوشتن تشویق می کردند...
باشد که این سیاه مشق ها، مورد رضایت مولایمان باشد. اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر أنصاره وآعوانه و المستشهدین بین یدیه
